Het oog van Saint Lucia is een vreemd schelpdiertje dat overal in het Middellandse Zeegebied te vinden is.
Het is het onderwerp van enkele van de meest interessante verhalen en legenden en is een zeer populair geluksbrenger geworden voor zeelieden en vissers, vooral op Corsica.
In dit artikel presenteren we de betekenis van het oog van Saint Lucia aan de hand van een gedetailleerde beschrijving, de uitleg van de legende waaraan het zijn naam te danken heeft en de voordelen die bepaalde juwelen die het gebruiken ons bieden.
We vermelden verhalen die soms heel oud zijn, soms meer actueel, maar altijd interessant voor wie graag meer te weten komt over de bijzonderheden van de Europese culturen!
BESCHRIJVING VAN DEZE KLEINE SCHELP
Het oog van Saint Lucia, ook bekend als het oog van Venus of het oog van de Maagd, wordt gevormd uit het gemineraliseerde operculum van een klein weekdier van de familie Turbinidae. Beter bekend onder de naam “biou”, is het een rondvormige buikpotige die typisch is voor mediterrane gebieden.
Wetenschappers geven de voorkeur aan de namen “astralium rugosum” of “astraea rugosa” om te verwijzen naar de ogen van Saint Lucia.
Als u het geluk heeft op vakantie te zijn op Corsica of in Zuid-Frankrijk (of er zelfs woont) en op jacht wilt gaan naar deze schelpen, volgt hier een duidelijkere beschrijving om u te helpen ze te vinden.
De schelp wordt gevormd door een spiraal met twee verschillend gekleurde zijden: de ene is parelwit en de andere koraalkleurig, soms fel oranje.
Volgens sommige verhalen symboliseert de oranje zijde de liefde van de Maagd Maria en de witte zijde het oog van de Heilige Lucia.
De schelp is rond en enigszins ovaal van vorm, met een maximale grootte van vijfentwintig tot dertig millimeter. Hij is vrij plat en ongeveer vijf millimeter dik.
Als u wilt zien hoe ze eruit zien, zijn hier enkele ‘St Lucia’s eye’ schelpen die we aan onze site hebben toegevoegd.
Een extra tip om je te helpen ze te vinden: sommige mensen zeggen dat de oranje kant van St. Lucia’s ogen op een oor lijkt.
WAAR VIND JE SAINT LUCIE’S EYES?
Schelpen van dit type komen vooral voor in warme wateren zoals de Chinese Zee, de Indische Oceaan en de Stille Oceaan.
Ze hebben een vrij ronde, parelmoerkleurige schelp, zijn tussen de tien en honderd millimeter groot en bestaan in een hele reeks verschillende kleuren… Ze hebben echter niets te maken met het echte St Lucia-oog!
In feite zijn er veel schelpen in de natuur die lijken op de schelp die ons interesseert. Beginners kunnen gemakkelijk worden misleid. Sommige handelaars hebben dit begrepen en aarzelen niet om “St Lucia eye”-juwelen aan te bieden die gemaakt zijn van andere soorten, omdat de naam niet beschermd is.
Het echte oog komt alleen voor in het westelijke deel van de Middellandse Zee, met name rond het eiland Schoonheid en in de regio Marseille.
Meestal worden ze geoogst door beroepsvissers met hun enorme netten. Ze kunnen ook worden gevonden door dappere duikers die zich in de spleten en tussen de rotsen wagen.
Als u geluk hebt, kunt u ze ook aan de kust of op het strand zien (hoewel dit zeldzamer is).
De beste tijd om op jacht te gaan naar St Lucia’s eyes (als je geen uitrusting hebt) is binnen enkele uren na een storm. De ruwe zee heeft dan schelpen blootgelegd die onder het zand begraven lagen.
Dit heeft echter een prijs: geroerd in een mengsel van water en zand is het oppervlak van de schelpen beschadigd en sommige hebben hun mooie oranje pigmentatie verloren.
DE JUWELEN VAN HET OOG VAN SAINT LUCIE: WARE WELDADEN VAN DE NATUUR
Op Corsica is het oog van Saint Lucia een zeer bewerkt mineraal. Het wordt vaak gecombineerd met goud, zilver of rood koraal uit Bonifacio om sieraden te maken die zeer gewaardeerd worden.
Veel juweliers op het eiland bieden dan ook bijzondere ringen, armbanden, hangers en oorbellen aan waarin dit geluksamulet is verwerkt… Want ja, deze schelp wordt op Corsica als een echte geluksbrenger beschouwd!
Een juweel met deze schelp is mooi, maar biedt vooral bescherming en zekerheid.
Vooral onder zeelieden en vissers is dit fenomeen goed zichtbaar. Bootkapiteins schilderen vaak voorstellingen ervan op de romp van hun schepen, zodat ze de juiste weg kunnen “zien” als ze op het water varen.
Anderen dragen het oog graag in de vorm van amuletten die “Los Ojitos de Santa Lucia” worden genoemd. In de Corsicaanse cultuur staan deze sieraden bekend om het afweren van het boze oog.
Het is niet ongewoon dat kinderen (soms heel jong) ze dragen, omdat hun grootmoeder of tante ze cadeau heeft gedaan.
De Corsicaanse cultuur is rijk en fascinerend, maar soms weinig bekend. Als u er meer over wilt weten, kan een kijkje nemen in onze collectie Corsicaanse geluksbedels een leuk begin zijn!
Kortom, als er een ander gebied is dat erg in de belangstelling staat van de oogjuwelen van St Lucia, dan is het wel de lithotherapie. De oogsieraden van St Lucia worden in verband gebracht met een hele reeks verschillende mentale, psychische en fysieke voordelen.
Allereerst werken ze samen op het wortelchakra en het derde oogchakra. Hierdoor stoten ze negatieve energieën af die ons onnodig kunnen stressen, terwijl ze die aantrekken die ons goed zullen doen.
De betekenis van het Lucia-oog is dus die van een schelp van geluk, die de eigenaar vreugde en welzijn brengt.
Bovendien zou deze geluksbrenger helpen vertrouwen te ontwikkelen, waardoor men een rotsvast vertrouwen in zichzelf en in zijn daden krijgt.
Sommige mensen geloven ook dat de ogen van St Lucia een effect kunnen hebben op onze rijkdom en fortuin als we het bewaren op de plaats waar we ons geld bewaren. Dit is echter niet het meest voorkomende idee…
Van het oog van Saint Lucia wordt ook gezegd dat het vele fysieke deugden heeft. Het wordt met name aanbevolen bij oogproblemen. Hij kan ook helpen bij tal van keelproblemen.
Deze steen kan dus als sieraad worden gedragen (ring, armband, hanger) of gewoon in een zak of tas worden gestopt.
Op die manier helpen de geboden krachten de drager en geven hem de kracht en steun die hij nodig heeft om de onzekerheden van het leven het hoofd te bieden. Door het leven met meer rust en sereniteit te benaderen, zal hij of zij misschien eindelijk geluk kunnen ervaren.
DE LEGENDE VAN HET OOG VAN DE HEILIGE LUCIE
Deze heilige is allereerst een historische figuur waarvan het bestaan door talrijke bronnen wordt bevestigd. Ook bekend als Lucia van Syracuse, leefde zij van 284 tot 304 na Christus.
Wij weten dat zij een van de eerste christelijke vrouwen was die tijdens de Diocletiaanse vervolging door het Romeinse Rijk werd gemarteld. Zij is ook een van de meest vereerde heiligen in het christendom, en zelfs een van de acht vrouwen die expliciet genoemd worden in de klassieke rooms-katholieke mis.
De verhalen over haar leven lopen uiteen, maar de meeste historici zijn het eens over een paar punten, die wij u nu zullen presenteren… Maar eerst zult u haar mythe leren kennen.
In werkelijkheid komt de legende van het oog van de heilige Lucia rechtstreeks uit een verhaal uit de 4ᵉ eeuw (kort na haar dood dus).
Gebeden, tussenkomst van de Maagd Maria, wonderbaarlijke genezing: u zult zien, de boodschap die wordt uitgedragen is nauw verbonden met de christelijke religie. Dit zal sommigen bevallen en anderen afschrikken, het zij zo.
Feit is dat Corsica al eeuwenlang katholiek is. Als fervente verdedigers van hun cultuur zou het op zijn minst verrassend zijn als de inwoners van het eiland dit mooie facet van hun geschiedenis zouden opgeven.
Kortom, het verhaal van Saint Lucia zullen we u nu vertellen.
Het verhaal, de vertelling
Op een dag, toen haar moeder leed aan een vreselijke en schijnbaar ongeneeslijke ziekte, begon de jonge Lucia te bidden tot de Maagd Maria in de hoop op een wonderbaarlijke genezing.
Ze ging naar het graf van de heilige Agatha (de plaatselijke heilige) om met alle vurigheid die ze in zich had te bidden.
De volgende nacht kreeg de kleine Lucia een visioen. Agatha verscheen aan haar in een droom en vertelde haar dat haar moeder was genezen. Een tweede boodschap werd aan het meisje gegeven dat ook zij een heilige zou worden en aanbeden door het volk van Syracuse.
Kort daarna besloot Lucia haar maagdelijkheid toe te wijden aan de heilige die haar moeder had helpen genezen en terug te keren naar Syracuse (waar haar familie vandaan kwam).
) Daar leefde ze het leven van een vroom christen, deed afstand van haar wereldse bezittingen en deed haar uiterste best om niet te zondigen.
Haar geloofsijver was zo groot dat ze haar ogen uittrok en ze in zee gooide om elke vrijer af te weren die haar zou willen verleiden en haar zo van haar geloofspad zou doen afdwalen.
Toen zij zich geheel aan het gebed wijdde, zou zij een groot aantal wonderen hebben verricht. Als antwoord op haar uitzonderlijke toewijding verscheen de Maagd Maria op een dag om haar ogen terug te geven, ogen die nog mooier en stralender waren dan die zij daarvoor had (“Ochji belli e lucenti”).
Sindsdien zegt men dat de schelpen waarover we het hebben de echte ogen van de heilige zijn.
We kunnen dus beter begrijpen waarom ze uitzonderlijke kwaliteiten en voordelen hebben gekregen! Ze zijn immers verbonden met een grote heilige die vele wonderen heeft verricht!
Jeugd
Lucia werd geboren in 283 in een rijke familie die in de streek van Syracuse woonde.
Haar vader schijnt een Romeinse edelman te zijn geweest, terwijl haar moeder, Eutychia, van Griekse afkomst was. Toen ze vijf jaar oud was, stierf haar vader en moesten zij en haar moeder voor zichzelf zorgen.
Vanaf haar vroegste jeugd stond het kind dicht bij de christelijke godsdienst en bekeerde zich zelfs.
Dit lijkt voor ons misschien niet bijzonder indrukwekkend, maar in het heidense Roma stond het omarmen van het christelijk geloof vaak gelijk aan dood en vervolging.
Zelfs als kind toonde het meisje dus al grote moed.
Ze wist dat ze op een dag zou moeten trouwen en dat er een bruidsschat voor haar was gereserveerd. Maar, zoals wij reeds vermeldden, had zij in het geheim haar maagdelijkheid aan God gewijd.
Terwijl jonge meisjes van haar leeftijd ervan droomden een liefhebbende echtgenoot te vinden, hoopte zij met heel haar hart dat zij alleen zou kunnen leven en haar bruidsschat aan de armen zou kunnen geven.
Een conflict tussen generaties
Haar moeder, Eutychia, negeerde echter de wens van haar dochter voor het celibaat en een christelijk leven. Ze regelde een huwelijk en verloofde haar met een jongeman uit een heidense Romeinse familie.
De verloving was snel geregeld, deels vanwege Eutychia’s slechte gezondheid. De moeder wilde ongetwijfeld een comfortabele toekomst voor haar kroost verzekeren, ongeacht de uitkomst van haar ziekte.
Kortom, Lucia werd al snel voor een voldongen feit gesteld…
Het was op dit punt dat ze bad tot St. Agatha (zoals we eerder vermeldden). Met het oog op de wonderbaarlijke genezing die volgde, accepteerde haar moeder, niet zonder verdriet, dat het jonge christelijke meisje het leven moest leiden dat zij wenste en haar bruidsschat moest verdelen onder de armen en behoeftigen.
Verzwering en martelaarschap
Lucia’s plan om haar bruidsschat te verdelen bereikte de oren van haar Romeinse verloofde, die haar in woede aanklaagde bij de toenmalige autoriteiten. Paschasius, de gouverneur van Syracuse, beval het meisje haar toewijding aan het rijk te bewijzen door een offer te brengen aan de keizer.
Vastberaden in haar geloof weigerde Lucia en als straf voor haar weigering werd ze veroordeeld tot plaatsing in een bordeel.
De christelijke traditie vertelt ons dat, ondanks haar in alle opzichten superieure fysieke kracht, de soldaten die haar moesten afvoeren niet in staat waren haar lichaam te verplaatsen. Hier is een artikel dat een meer gedetailleerd verslag geeft van de verschrikkingen van zijn martelaarschap.
Sommige versies van haar legende vertellen ons dat zij tijdens deze episode haar ogen verloor, die door haar beulen werden uitgestoken.
In ieder geval is het een feit dat de vervolging van het meisje eindigde toen ze stierf aan een zwaardwond.
De verering van de Heilige Lucy
Rond de 6ᵉ eeuw begon het verhaal van het martelaarschap van dit vrome christelijke meisje, dat tot het einde toe weigerde Christus te verloochenen, zich in heel Europa te verspreiden. De legende van de heilige Lucy was zelfs zo bekend dat paus Gregorius 1ᵉʳ er zelf melding van maakte in een sacramentarium.
Tegenwoordig wordt zij nog steeds vereerd in de rooms-katholieke, orthodoxe, anglicaanse en lutherse kerken, waarbij sommige takken van het protestantisme ervoor kiezen de heiligen weg te laten.
Lucia is de beschermheilige van de blinden. Dit is niet verwonderlijk gezien haar martelaarschap en het verhaal van haar verlies van ogen.
Verrassender is dat zij ook de beschermheilige is van auteurs, bepaalde ambachten, arbeiders en martelaren in het algemeen.
Ook de stad Syracuse (op Sicilië) heeft besloten zich onder haar patronaat te stellen, in overeenstemming met de openbaringen van de heilige Agatha. Bovendien is er een klein eiland in het Caribisch gebied met de naam… Saint Lucia!
Dit is duidelijk een verwijzing naar deze belangrijke heilige van de christelijke religie.
In de christelijke kalender is de feestdag van Saint Lucia 13 december, midden in de Advent wanneer de dagen het koudst van het jaar zijn.
Haar naam komt van de Latijnse wortel ‘lux’, wat ‘licht’ betekent. Dit verklaart waarom de heilige in de religieuze kunst (schilderkunst, beeldhouwkunst, enz.) vaak wordt afgebeeld als iemand die licht brengt. Waarschijnlijk kan ook een verband worden gelegd met haar beschermheerschap van blinden en slechtzienden.
Het is waarschijnlijk om deze reden dat 13 december in de Scandinavische cultuur een dag is waarop jonge meisjes gekleed in witte jurken en kronen dansen om de komst van de donkerste dagen van de winter te vieren.
De boodschap van deze viering is ongetwijfeld die van een lichtfeest dat ons herinnert aan de nagedachtenis van een vrouw die werd gestraft omdat zij ook het licht van het christendom in de wereld wilde brengen.