Het kruis van Sint Pieter bestaat grofweg uit een omgekeerd Latijns kruis. Ondanks wat sommigen misschien denken, is het een christelijk symbool dat traditioneel door de Roomse Kerk wordt gebruikt, hoewel het waar is dat sommige duistere sekten het hebben gebruikt.
De oorsprong van het kruis van Sint Pieter komt voort uit het christelijke geloof dat Sint Pieter (ook bekend als Simon, een van de twaalf apostelen en de eerste leider van de katholieke kerk) ondersteboven werd gekruisigd.
Petrus was een van de eerste missionarissen in Klein-Azië en het Romeinse Rijk. Ook stichtte hij met Paulus de Kerk van Rome. Keizer Nero zag deze nieuwe kerk als een bedreiging en lanceerde daarom een campagne om de onruststokers uit te roeien. Petrus werd gevangen genomen, gemarteld en uiteindelijk gekruisigd.
Theologen geloven dat hij om deze vorm van kruisiging vroeg omdat hij zich onwaardig voelde om op dezelfde manier als Jezus Christus gekruisigd te worden. In die zin wordt het kruis van Petrus vaak gezien als een groot symbool van nederigheid.
Volgens de rooms-katholieke leer worden de bisschoppen beschouwd als de opvolgers van de apostelen (dit noemen we apostolische successie) en is de bisschop van Rome (d.w.z. de paus) de opvolger van Petrus. Daarom wordt het kruis van Petrus soms ook gebruikt om te verwijzen naar het pausdom en het gezag van Rome.
Volgens sommige boosaardige en perverse mensen is het kruis van Petrus een omgekeerd kruis. Zij gebruiken het dan om de spot te drijven met het kruis dat gebruikt wordt door christenen die God trouw zijn.
Voor deze heidenen en ketters zou dit type christelijk kruis rechtstreeks zijn afgeleid van het Duits-Vikingse symbool van het kruis van Thor.
Het is echter duidelijk dat de beste interpretatie, en volgens ons de enige geldige, is dat het kruis van Petrus een oproep is tot nederigheid voor God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.